خود بزرگ بینی

وبی داشتم در بلاگفا،

دو سالی می شد که سری نزده بودم به آنجا

از فرط بیکاری بود یا نمی دانم چه

امروز هوس دوباره نوشتن در آنجا به سرم زد.

یادش بخیر

بچه تر که بودم

با خودم فکر می کردم

این آدم بزرگها چطوری بدون ایکه کار لذتبخشی انجام دهند

زندگی می کنند؟

حالا دیگر برای حرف زدن با بچه ها باید خم شوم

خاله صدایم میکنند

و حالا من یک آدم بزرگ هستم!