یکی از دوست داشتنی های اتاقم
داشتن یک پنجره بزرگ است
یکی دیگر از دوست داشتنی های اتاقم
بودن این پنجره بزرگ کنار تختم است!
نمی دانم چرا،
اما هیچ وقت از آفتاب خوشم نیامد
گه گاهی صبح ها
که می توانم تا هر وقت دلم می خواهد بخوابم
آفتاب می زند توی صورتم
انگار لج می کند
من هم لج می کنم
صورتم را کج می کنم
اما خورشید لز من لجباز تر است!
وبی داشتم در بلاگفا،
دو سالی می شد که سری نزده بودم به آنجا
از فرط بیکاری بود یا نمی دانم چه
امروز هوس دوباره نوشتن در آنجا به سرم زد.
یادش بخیر
بچه تر که بودم
با خودم فکر می کردم
این آدم بزرگها چطوری بدون ایکه کار لذتبخشی انجام دهند
زندگی می کنند؟
حالا دیگر برای حرف زدن با بچه ها باید خم شوم
خاله صدایم میکنند
و حالا من یک آدم بزرگ هستم!
یک اتفاق تازه قرار است بیافتد
می ترسم
استرس ندارم ها!
فقط دلم شور می زند
دلم می خواهد که بشود
اگر بشود چه شود!
دعا کنید برایم
کاشکی بشود...
قائدتا امروز روز باحالی باید باشد
چــارِ چارِ نــــــود و چهار
چون تاریخ امروز باحال است
و من اعتقاد دارم تاریخ ربط زیادی به حال آن روز دارد!
این شعر سیمین بهبهانی را دوست دارم:
دلم گرفته ای دوست هوای گریه با من
گر از قفس گریزم کجا روم، کجا من!
کجا روم که راهی به گلشنی ندارم
که دیده بر گشودم به کنج تنگنا من
نه بسته ام به کس دل نه بسته کس به من دل
چو تخته پاره بر موج رها رها رها من
ز من هر آن که او دور چو دل به سینه نزدیک
به من هر آنکه نزدیک از او جداجدا من
نه چشم دل به سویی نه باده در سبویی
که تر کنم گلویی به یاد آشنا من
زبودنم چه افزود! نبودنم چه کاهد!
که گویدم به پاسخ که زنده ام چرا من
ستاره ها نهفتم در آسمان ابری
دلم گرفتهف ای دوست هوای گریه با من.
- چی خوردی؟
- هیچی
- مگه گشنه ت نبود؟
- چرا
- خب چرا چیزی نخوردی؟
- چی بخورم؟
- پفک؟
- نچ
- چیپس؟
- نچ
- بستنی؟
- نچ
- کوفت؟
[پوزخندی می زند، راهش را کج می کند و بدون خدا حافظی می رود.]
بعضی وقت ها نمی فهمم
یک سری آدم هستند
هر زری که بزنی
مفت ترینش را برداشت می کنند
این آدم ها را نمی شود حالیشان کرد
دِ آخر من اگر منظورم چیز دیگری بود
که همین چیز دیگر را می گفتم
ای جور آدم ها احمقند
احمق
حالم از احمق ها به هم می خورد.
