خسته

امروز روز مزخرفی بود

خیلی زیاد

شام بیرون را هم نمی خواهم برم

حوصله هیچ بنی بشری را ندارم

باید خودم را آدم کنم...

مونالیزا

می خندم. ته دهانم مزه تلخ میگیرد. معده ام بهم می پیچد. سر انگشتانم بی حس می شوند؛ سردم است. باد می آید، طوفان می شود، برف و بوران. دندان هایم بهم می خورند. یکدفعه داغ می کنم؛ گرُ می گیرم آتش از پوستم می زند بیرون. خاکستر می شوم. آتش خاموش می شود. و هیچ کس نفهمید که مونالیزا هیچ وقت لبخند نزد.

دلنوشت

از صبح آهنگ دلم گرفته ی امین رستمی

رو زمزمه میکردم

البته اون موقع نه اسمشو میدونستم نه خوانندشو

بالاخره دانلودش کردم

آهنگ قشنگیه

ریتمشم فوق العادش

پیشنهاد میکنم گوشش بدین...

میانه

امروز روز عجیبی بود!
هم خوشحال بودم
هم ناراحت
هم هیجانزده
هم بی تفاوت
هم دلشکسته
هم عشق
هم خسته
هم پرشور!
آدم عجیب بودم امروز




پ.ن: امروز از یک راه دیگر رفتم و باز هم از دم در همان مهد کودک رد شدم...

خودشیفته

می خواهم صدای ضبط شده ام را

اینجا بگذارم

نمی دانم کار درستی است یا نه!

اما دلم می خواهد

شاید بعدا گذاشتم

شاید هم نه...

دل نوشت

کاش می شد

یک چیزاهایی را تغییر داد

بیشتر به دلم می نشست آن وقت

نارنجی-طور لاک-رنگ

امروز داشتم می رفتم بیرون

هوس کردم لاک بزنم

یک لاک نارنجی خوشرنگ

یادم آمد که ندارم!

باید به فکر چندتایی لاک جدید باشم ...:-)

دلنوشت

امروز فهمیدم مرد رویاهایم،

نه شلوار کردی با رکابی می پوشد

و نه پیکان جوانان گوجه ای دارد،

باید دنبال مرد دیگری بگردم

شاید هم رویای دیگری

یادداشت‌های نوشته نشده

با صدای جیغ بند دلم پاره می شود. بند باز از روی بند دلم سقوط میکند. دلم را خون پر میکند. تماشاچی ها جیغ می کشند. شیر ها نعره می زنند و اسب های رم کرده شیهه می کشند. دلم بهم می پیچد. گوشم پر می شود از صدای سوت قطار. قطار می ایستد. با یک تکان ناگهانی به جلو پرتاب می شوم با یک دستم ساکم را بر می دارم و با دست دیگر دنبال جایی می گردم که به آن تکیه کنم. بلند می شوم، از قطار پیاده می شوم و گم می شوم بین شلوغی جمعیت ...

انقراض پلنگ ایرانی

یک اتفاق تازه قرار است...میرود

و در میان دفتر من سبز میشود

شاعر فقط به بازی گفتن دچار باش

یا اینکه یک ستاره دنباله دار باش

تا قافیه تو را بکشاند به سمت ماه

و هی دروغ و نور چرا که تو اشتباه

کردی مرا بدون اضافی و هیچ چیز

من...تو، یک جسارت کافی هیچ چیز

مهدی موسوی

پ.ن: این شعر فوق العاده است و شاعرش نیز...